صدای پای آب
نثار شب های خاموش مادرم !
اهل کاشانم
روزگارم بد نیست
تکه نانی دارم خرده هوشی سر سوزن شوقی
مادری دارم بهتراز برگ درخت
دوستانی بهتر از آب روان
و خدایی که دراین نزدیکی است***
زندگی رسم خوشایندی است
زندگی بال و پری دارد با وسعت مرگ
پرشی دارد اندازه عشق
زندگی چیزی نیست که لب طاقچه عادت از یادمن و تو برود
***هر کجا هستم باشم
آسمان مال من است
پنجره فکر هوا عشق زمین مال من است
***چشم ها را باید شست جور دیگر باید دید
واژه ها را باید شست
واژه باید خود باد ‚ واژه باید خود باران باشد
چترها را باید بست
زیر باران باید رفت
فکر را خاطره را زیر باران باید برد
با همه مردم شهر زیر باران باید رفت
دوست را زیر باران باید برد
عشق را زیر باران باید جست
***و نترسیم از مرگ
مرگ پایان کبوترنیست
***کار مانیست شناسایی راز گل سرخ
کار ما شاید این است
که در افسون گل سرخ شناور باشیم
...کار ما شاید این است
که میان گل نیلوفر و قرن
پی آواز حقیقت بدویم
...
سهراب سپهری . صدای پای آب
جایی برای شعر ...
شعری برای تـــو ...
